Het ego lijkt een entiteit die de controle overneemt, maar dat is het niet. Het ego is een manier van je brein om te kunnen functioneren. Het is een instrument.
Helder krijgen wat het ego nu eigenlijk is, is helemaal niet zo gemakkelijk. Te meer omdat het niet één ding lijkt te zijn, maar een systeem. Het woord ‘ego’ heeft verschillende betekenissen voor verschillende mensen. Er zijn wetenschappers die zeggen dat het ego niet eens bestaat.
Dit systeem is grotendeels onbewust en voor ons zo gewoon dat het ons niet of nauwelijks opvalt. Het is de normale manier van leven geworden. In die zin leven we vanuít het ego, ofwel we zijn in de trance van het ego…
Wij mensen leven vanuit een vorm-bewustzijn.
Vorm heeft bescherming nodig, omdat elke vorm nu eenmaal een begin, een tussenstuk en een eind heeft en zodoende vroeger of later ophoudt te bestaan. Die bescherming wordt gedaan door een beschermer. De taak van de beschermer is zorg dragen voor een zo lang mogelijk voortbestaan van de vorm.
Een andere naam voor die beschermer is het ego. Het ego is een manier van het brein om te kunnen functioneren. De functie van het ego is het vergroten van overlevingskansen.
Daar is niets mis mee. Waar het mis gaat, is dat we ons vereenzelvigen met het ego.
Wij denken bijvoorbeeld dat we het denkende zelf zijn en geloven dat de gedachten die er gedacht worden waar zijn. De woorden die het denkende zelf gebruikt worden zinnen, de zinnen worden concepten, de concepten worden overtuigingen. Vervolgens gaat het denkende zelf op zoek naar (al of niet objectieve) bevestiging van die overtuigingen.
Het ego verdeelt alles om zich heen in ofwel ´goed´ (gewenst) ofwel ´fout´ (ongewenst). Op deze manier probeert het ego vat (bevatten) en grip (begrijpen) op de wereld te krijgen. Als we ons vereenzelvigen met het ego, dan nemen we het ego niet waar.
Het bewustzijn ontwikkelt zich en daarmee verandert geleidelijk hoe we met het ego omgaan. In die ontwikkeling gaat het ego door een aantal fases. Je kunt deze vinden in het gratis E-boek.